ماه اگه نور خدا رو بگیره ، تا همیشه زینت آسمونه
ماه اگه که خودنمایی نکنه ، همیشه روشنو کامل میمونه
ماه اگه نور خدا رو بگیره ، تا همیشه زینت آسمونه
ماه اگه که خودنمایی نکنه ، همیشه روشنو کامل میمونه
کاش ستارهی نجیب آسمون ،گره روسریشو وا نکنه
کاشکی هیچ گلی برای دلبری ، عطرشو حراج دنیا نکنه
توی بازار کساد روشنی ، کسی خورشیدو کنار نمیزنه
هرکی میرسه به زیبایی عشق ، دیگه زیباییشو جار نمیزنه
دنیا نیرنگ و رنگه بازیهاش ، چشم نداره رنگ عشقو ببینه
تو ولی آئینهای و حیفه که ، روی آئینه غباری بشینه
آی گل محمدی کاش بدونی ، چه قشنگه جامهی حیای تو
تو دلت دریایی از محبته ، دنیا خیلی کوچیکه برای تو
آی گل محمدی کاش بدونی ، دنیا تشنهی نجابتت شده
طعنهها مُشتی حبابه روی آب ، تازه وقت استقامتت شده
توی بازار کساد روشنی ، کسی خورشیدو کنار نمیزنه
هرکی میرسه به زیبایی عشق ، دیگه زیباییشو جار نمیزنه
دنیا نیرنگ و رنگه بازیهاش ، چشم نداره رنگ عشقو ببینه
تو ولی آئینهای و حیفه که ، روی آئینه غباری بشینه
(خوانندهی این شعر زیبا : حامد زمانی)
جز دعا کار دگر نیست مرا
شب روزت همه شاد
دلت از غم آزاد
همه ایام به کام
و تو پیوسته سرافراز و ز هر غصه برون
همچو گنجشک به هر بام ودرخت
بنشینی خندان
وسبکبال تر از برگ درخت
در هوا رقص کنان
مشق پرواز کنی سوی سپیدار بلند
و ز تو نغمه مستی آید ...
لحظه هایت چون قند
روزگارت لبخند
هفته هایت پر مهر
هر کجایی که قدم بگذاری
همه از کینه تهی
همه از قهر و عداوت خالی
همه جا ، نام تو از مهر ، به لب ها جاری ...
و تو با یاد خداوند بزرگ
به سلامت ببری راه به پیش.